"Zwykła opowieść o miłości"

Mikołaj i Kostek są przyjaciółmi z piaskownicy. Razem w przedszkolu, w podstawówce, w gimnazjum, w liceum. A teraz są na studiach, na tej samej uczelni, ale innych kierunkach. Mikołaj jest na psychologii, a Kostek na turystyce. Fakt faktem, że od lat są nierozłączni, najlepsi przyjaciele, znający się na wylot, spędzający razem wakacje, ferie. Szczęściem, od zawsze mieszkali obok siebie, a potem postanowili wynająć wspólny pokój w akademiku. „Bo tak praktyczniej i taniej” – Mikołaj. „Bo tak fajniej i weselej” – Kostek.

Mikołaj to wysoki, wysportowany szatyn z wiecznie nastroszonymi włosami, czekoladowymi oczyma, wąskimi, lecz pełnymi wargami i prostym nosem. Bierze życie na poważnie, wyrósł już z bycia rozpuszczonym gówniarzem, ma zaplanowaną przyszłość. Niestety, plany te pewnego dnia zepsuje mu jego własny przyjaciel, Kostek, mówiąc mu, że się w nim kocha. Od dawna. Od liceum. I nie może już patrzeć, jak Mikołaj umawia się z coraz to nowszą laską (życie bierze na poważnie, ale jeśli chodzi o dziewczyny, przecież można się wyszaleć, prawda?).

Kostek to pół-Japończyk, jego ojciec pochodzi z Kraju Kwitnącej Wiśni, lecz zakochał się w pięknej Polce i się tutaj przeprowadził. Ma czarne włosy, czarne oczy, nos z szerszymi skrzydełkami, wąskie, jasne usta i drobną budowę ciała. Mimo swoich dwudziestu jeden lat i tak go pytają o dowód, kiedy kupuje sobie piwo albo papierosy. Chłopak na co dzień jest radosny, korzysta z życia, nie myśli o przyszłości za poważnie. Jednakże w środku przeżywa katusze. W drugiej klasie liceum uświadomił sobie, że jest zakochany w Mikołaju, swoim przyjacielu. Uczucie skrywane przez tyle lat w końcu wychodzi na światło dzienne i wtedy wszystko zaczyna się zmieniać.

Opowiadanie zakończone

Postaci 


1. "Szczera rozmowa na temat uczuć"
2. "Szczęście da mi tylko twoja szczera miłość" 
3. "Zazdrość"
4. "Jesteś moim szczęściem na wyłączność"  
5. "Nieuzasadniona nienawiść" 
6. "Złamane serce" 
7. "Przytul mnie"